De weersverwachtingen, en dan met de name de verwachte temperatuur (ruim 30 graden!) maakte dat ik wel even twijfelde of ik wel een rit van 461 kilometer zou gaan rijden. Maar na overleg met de toerleider toch maar besloten me hieraan te wagen.
Om kwart over 8 verzamelden we bij de alom bekende parkeerplek bij de Houtsnip. Er kwamen 10 stoere leden opdagen. Met elkaar wilden we de warmte wel gaan trotseren. Enkelen van ons hadden het bij vertrek van huis toch wat frisjes, en hadden nog een thermo-jasje aangetrokken. Echter, bij vertrek bleek deze toch echt al uit te kunnen.
Om half 9 vertrokken we in 2 groepjes. We reden in eerste instantie heerlijk door de bossen. Na Apeldoorn een stukje snelweg tot aan Zutphen. Na Zutphen slingerde het heerlijk door het mooie landschap naar Lochem.
In Lochem koffiegedronken bij het restaurant de Witte Wieven. Sommigen met appeltaart, maar er was ook heerlijk krentenwegge voor bij de koffie te krijgen.
Daarna ging het rap door, richting de grens met Duitsland. Het doel is het noordelijke deel van het Teutoburgerwald.
In Tecklenburg, bij Pizzeria Casa Nostra, was een tafel voor ons gereserveerd op het beschaduwde terras. Heerlijke pizza, pasta of salade gegeten. En even goed vocht aangevuld met apfelschorle, cola of water en enkelen nog een milkshake.
Daarna bereikten we het Teutoburgerwald. Een prima gebied met het warme weer. Het is hier prima rijden. Lekkere temperatuur dankzij de bossen, en door het feit dat we lekker door kunnen rijden op de mooie, bochtige wegen.
Na nog enkele mooie kilometers door het Teutoburgerwald en anderhalf uur gestopt bij een goede ijstent, Eiscafé Gregori in Greven. Ook dit was zeer welkom.
We dachten dat inmiddels de temperatuur wel wat zou gaan zakken, maar niets was minder waar. Deze steeg tot 34 graden! Tenminste, als ik de thermometer op m’n motor mag geloven.
Na het heerlijke ijsje trokken we jassen weer aan, gingen de helmen op, werden de motoren gestart en gingen we weer door.
Na anderhalf uur opnieuw een stop in Laren (Gelderland. Ja, ook daar ligt een Laren) bij Café-restaurant Witkamp. Hier opnieuw weer flink wat 0,0 gedronken.
Hierna reden we in 1 keer door naar de Dorpskamer, met nogmaals een stukje snelweg, waar we om 19.30 uur aankwamen, om met een kleiner groepje nog even wat te drinken en een hapje te eten. Laat ik voor mezelf spreken – het was een topdag! Ondanks de warmte, maar dankzij de goed geregelde stops, de mooie wegen (en dan met name het Teutoburgerwald) en natuurlijk het gezellige gezelschap!
Margrieta
