VMTC Hotelweekend 15 t/m 18 september 2022 in Prüm
Bochten waren ons beloofd, veel bochten… en die kregen we ook, van heerlijke vloeiende bochten, waar je met flinke snelheid doorheen kan glijden, tot de lastige haarspeldbochten, die veel van je ervaring en inzicht vragen.
Maar niet alleen bochten, ook veel kastelen zagen we onderweg, van ruïnes tot de prachtige exemplaren zoals in Vianden. En kerken, heel veel kerken en kloosters.
Aan de natuur zag je dat het al herfst begon te worden, mooi laag licht en bomen die al voorzichtig begonnen te kleuren, af en toe wat nevel.
Op de heenweg reed iedereen keurig de door de toercommissie bedachte route, behalve één groep, die weliswaar ook een mooie route reden, maar niet de route die de rest had gedaan. Er werd flink over gediscussieerd hoe dat nou toch kon, maar de ‘geleerden’ kwamen er niet uit. Wat maakt het ook uit, ze hadden ook een mooie route gereden en vooral belangrijk, iedereen was veilig aangekomen bij Hotel Zum Goldenen Stern.
Het hotel staat midden in Prüm, recht tegenover een indrukwekkende roze kerk met twee torens. Achter het hotel was meer dan genoeg plek voor alle motoren.
Na een snelle incheck, konden we op het terras aanschuiven voor een echte Bitburger! Die was wel verdiend na 340 kilometer rijden.
Voor het eten moesten we een kleine wandeling maken naar Brauhaus, waar hoe kan het ook anders in een brouwerij, weer volop bier gedronken werd en af en toe een glaasje wijn. Het eten ging er wel in na een dagje buitenlucht.
De volgende ochtend sloten ook Jaap en Peter aan en vertrokken we na een goed ontbijt in groepjes, via België naar Luxemburg. Wat een goede wegen hebben ze daar, een heel verschil met België. De tocht was heel afwisselend. Soms reden we door de bossen, dan weer over een hoog plateau met prachtig uitzicht. Het weer was even afwisselend, maar eigenlijk mochten we helemaal niet klagen. Zolang Peter z’n regenpak maar aanhield, bleef het best droog ?.
Rond de lunch werd de horeca in Vianden door onze groepjes belegerd. De uien- en groentesoep waren er heerlijk!
Aan het eind van de middag zagen we plotseling iets bruins bewegen op de weg. Het bleken drie jonge wasbeertjes te zijn. Ze werden bang toen we dichterbij kwamen en kropen in de greppel naast de kant van de weg. Een groep die eerder langs was gekomen, had twee dode volwassen wasberen gezien (ehhh, is dat gruwelijke verhaal waar?…). Op de heenweg hadden we ook al jonge zwanen midden op de weg, waarvoor we moesten stoppen. Daar waren gelukkig nog wel ouders bij!
Dat Luxemburg niet onderschat moet worden, bleek die middag wel toen we een helling tegen kwamen van maar liefst 18%! Appeltje-eitje voor de motoren natuurlijk.
Zaterdag viel het weer ook weer mee, al hadden we af en toe een buitje. We reden door de Eiffel (Schneiffel, Süd-Eifel, Vulkaneiffel…we zijn er allemaal geweest!) en langs de Moezel.
Prachtige uitzichten weer en de zon scheen volop toen we van bovenaf op de Moezel neer keken.
De terugweg op zondag was vooral regen… regen… dus een aantal rijders besloten de snelweg te pakken, zodat ze snel thuis waren. Anderen sloten de vierdaagse af met een goede (late) lunch. Uiteindelijk kwam iedereen zonder noemenswaardige problemen weer veilig thuis.
Veel bier, curryworsten en schnitzels verder, kijken we terug op een supergezellige vierdaagse. Heel veel dank aan de toercommissie voor al het werk dat verzet is. Wij hebben ervan genoten… Op naar de volgende rit!
Diana
