Nou eindelijk was het dan zover. Donderdag 16 september 2021. Dag van vertrek voor het alom bekende Hotelweekend van de VMTC. 30 leden hadden zich opgegeven.
Ton Waaijer en ik waren 10 jaar niet mee geweest en nu moest het maar weer eens van komen. Ton had me overgehaald om mee te gaan. Ton en ik hadden wel afgesproken om het dit jaar rustig aan te doen en ons zoals altijd netjes te gedragen. En zo is het gegaan. Een beetje gespannen waren we wel ?
We mochten aansluiten bij Luup Blom, Gijs Ruiter en Gert Poolen. 8 uur ’s ochtends verzamelen bij Gert thuis. Wij dachten zoals we gewend zijn dat we eerst een uitgebreid ontbijt zouden krijgen of op z’n minst een bakkie koffie voor vertrek. Niets van dat alles… meteen vertrek. Luup en Gijs (toen nog wel) hadden gelukkig de routes in de navigatie en zo konden we op pad. De rest had ’t weer eens niet voor elkaar of in het geheel geen navigatie.
Eerst ff stuk snelweg A1 ter overbrugging richting Deventer. ’t Was al druk op de snelweg. Bij Bathmen eraf. Dat ging een beetje rommelig door de drukte. Gert moest nog ff en busje voorbij en kon toen naar rechts uitvoegen. Alleen dat busje zat op de verkeerde baan en ging naar links….. De bus tikte de kentekenplaathouder van Gert aan… Gert kreeg een zwiepertje van de tik, maar bleef wonderwel overeind. Weg gewoon vervolgd; Gert schrikt niet zo snel ergens van. Even later een korte pauze waarbij geconstateerd werd dat Gert de kentekenplaat nu kwijt was. De anderen hadden gezien dat deze er bij het tikje van de bus afgevlogen was en een eigen route over de snelweg volgde… Of dat nog extra schade aan andere voertuigen heeft opgeleverd is tijdens dit schrijven niet bekend.
Afijn een kleinigheidje houd je toch dus dan maar verder zonder kentekenplaat. Gert beetje midden in de groep zodat het minder opviel. En zo verder naar het hotel, Hotel Heiderhof in Obersteinebach.
Bij aankomst was het weer een warme ontvangst zoals we het ons nog konden herinneren van eerdere tripjes. Tassen van de motor en even naar de kamers brengen en dan eerst ff een kouwe rakker. Veel oude bekende kwamen we tegen, maar ook een aantal mensen die we nog niet kenden.
Van ’t een kwam het ander en aan het eind van de avond hadden Ton en ik het motorpak nog aan. Geen tijd gehad om even om te kleden…
Het was die avond als vanouds gezellig en het werd ook wat later. Op het laatst zaten we met een kleiner groepje met o.a. Evert Jan, JW, Gert Poolen en nog een paar. Ton en ik waren er nog om alles in goede banen te leiden. Toen kwam ineens naar voren dat het misschien onverantwoord zou zijn als Gert de volgende dag zonder kentekenplaat zou gaan rijden. Hij kon een plaat van iemand lenen, maar moest um er dan zelf ff afschroeven. Afijn dat ook nog gedaan in het donker en alles leek in orde voor de volgende dag….. Ton en ik hebben toen nog even gecheckt of iedereen veilig naar bed is gegaan en konden toen ook zelf eindelijk gaan pitten. Die verantwoordelijkheid zit er bij ons nog altijd in.
Alleen bleek de volgende morgen dat Gert en cs de plaat van een verkeerde motor afgehaald hadden… Gelukkig kon dat nog rechtgezet worden en zat Gert alleen weer zonder kentekenplaat. Nou ja dan nog maar een dagje in het midden van de groep rijden.
Om 09.30 uur zaten we weer op de motor met ons clubje van 5, voor weer een mooie dag. We moesten wel eigenlijk eerst even tanken alleen er kwam maar geen tankstation op de route. Ton stond zo goed als leeg en we besloten van de route af te wijken naar het dichtstbijzijnde tankstation (35km!) Op de laatste druppel werd het tankstation bereikt en nadat onze penningmeester Luup alles had afgerekend konden we eindelijk weer verder. Ja dat hadden we gedacht… De motor van Luup wilde niet meer aan de praat. Nou lekker dan. Een zekering dacht Luup, dus de motor werd ontmanteld van een bagagerek, buddy eraf en dan met (te) dikke vingers proberen de juiste zekering te vinden.. Alles vervangen maar de motor had er geen zin aan nog. Dan om de beurt maar proberen de motor aan te duwen. Motor 300 kg, Luup …….kg. Lekker dan. ’t Was net of we aan de sterkste man meededen. Gelukkig was er ook duwhulp gekomen van Andries en Dick, maar na een keer of 5 met bij iedereen de tong op de schoenen, behalve Luup die steeds op de motor zat, werd het duwen gestaakt. Dan maar naar een naastgelegen garage of de ADAC bellen. Luup probeerde het toen toch nog maar een keer en ja hoor de motor startte weer alsof er niets aan de hand was. We verdenken Luup ervan dat hij het in scene gezet had. Had ie ons mooi te pakken.
Verder verliep die dag zonder noemenswaardige problemen en kwamen we weer veilig aan bij het hotel waar alweer een geweldig ontvangst comité zat te evalueren. Een 3 gangen bbq volgde waarbij ik het personeel nog even een handje kon helpen met bedienen. Die avond werd weer veel gelachen en werden veel sterke verhalen verteld en opgerakeld. Ton en ik hoopten dat deze avond iedereen eens lekker op tijd naar bed zou gaan. Maar helaas we moesten weer lang wachten tot het zover was. Het zijn altijd dezelfde plakkers die het laat maken. Ik zal geen namen noemen, maar er zaten er ook een paar van ons groepje bij.
De volgende dag, dag 3 moest ik wat privé en zakelijke dingen regelen en ik besloot een dagje rijden over te slaan. Daarnaast was de sfeer in onze groep tot een dieptepunt gedaald en kwam het mij goed uit dus. Luup als voorrijder die nooit een restaurant kan vinden voor de lunch of tankstation, Gert die me al 2 dagen zat op te drukken en ga zo maar door. Ik was er ff helemaal klaar mee. Ik heb een heerlijke rustige dag gehad zonder die mannen en naar ik later hoorde, zij ook zonder mij. ?
Om een uur of 15.30 was mijn groep al terug. Ze hadden me gemist. Daar hebben we er dan ook maar gelijk een paar op genomen. Alleen dat Bitburger bier word je op een gegeven moment wel een beetje zat. Gelukkig hadden ze ook andere lekkere drankjes en zo gingen we na een heerlijk maaltje weer een nieuwe avond in. Oh ja we hadden die dag Ton (16 nov.) ook nog jarig gemaakt en zodoende zorgde het personeel tijdens het diner voor een extraatje en hebben we met z’n allen de ‘jarige’ Ton toegezongen.
Tijdens het eten viel ons ook nog op dat Gert Poolen een beetje gespannen was. Gert wilde die avond een live optreden doen dus die spanning begrepen we wel. Na een beetje drank en moed inspreken door Ton was het dan toch zover en heeft Gert een spetterend optreden voor o.a. 3 eregasten verzorgd. Verborgen talent ontdekt ?… Moet je wel aardig wat op hebben, maar goed. Vervolgens nog een uurtje moppentrommel met Luup en een beetje live muziek erbij en de avond kon niet meer stuk. Een echte bonte avond zogezegd.
Iedereen weer op tijd naar bed…ja dat hadden Ton en ik weer gehoopt maar bleek ook nu weer met dezelfde plakkers niet zo te zijn. Ook Gijs was nu tot laat van de partij en dan weet je het wel. Pff dat was dan alweer de laatste avond. De tijd vliegt altijd met zulke weekenden. Zo’n weekend waar je lekker tot rust komt… Nou wij niet.
De volgende en laatste ochtend vertrok iedereen weer huiswaarts, behalve Herman en Ditta die er nog een tripje achteraan knoopten. De terugrit verliep bij ons zonder problemen en we besloten op aandrang van Luup met een sorbet bij de Houtsnip af te sluiten. Zo gezegd, zo gedaan.
Het was me een waar genoegen dat ik er weer een keer bij was.
Organisatie en andere tripgangers bedankt voor weer een heel gezellig weekend en wellicht tot volgend jaar!
Gr. Bever
